باعث افتخار ماست که تاکنون طبق منشور اخلاقی شرکت سیمیا سیستم توانسته ایم به صورت مستمر و پایدار پروژه های مختلفی را برای کارفرمایان محترم برای بهبود سیستمهای هوشمند رایانه ای طراحی و پیاده سازی نماییم.
در ذیل به برخی از کارفرمایانی که با شرکت همکاری داشته اند اشاره میگردد :
ما به خود میبالیم که با بهره گیری از متخصصان شرکت توانسته ایم با صدها سازمان، شرکت خصوصی در سرتاسر کشور عزیزمان همکاری لازم را داشته باشیم.
کارفرما کیست ؟
مطابق با ماده ۳ قانون کار:« کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که پیمانکار به درخواست و به حساب او در مقابل دریافت حقالسعی کار می کند.»
همچنین بر اساس آیین نامه پیمانکاری مصوب ۸۸ :« کارفرما یا مقاطعه دهنده شخصی حقیقی و یا حقوقی است که اجرای عملیات موضوع پیمان را بر اساس اسناد و مدارک به پیمانکار واگذار می نماید در ضمن نمایندگان ایشان در حکم کارفرما خواهند بود.»
وکیل حقوقی به بیان ساده تر می گوید که تمامی مدیران و مسئولان و یا هر شخصی چه حقیقی و چه حقوقی که عدهای از افراد را به جهت رسیدن به اهداف خود استخدام می کنند و در برابر کاری که انجام می دهند، به آنها حقوق می پردازند، کارفرما گفته می شود.
در مطالب ذکر شده اشاره کردیم که کارفرما ممکن است یا شخص حقیقی باشد و یا شخص حقوقی. اما کارفرمایان حقوقی چه کسانی هستند؟ اشخاص حقوقی که کارفرما هستند همان شرکت هایی هستند که به ثبت رسیده اند، همچنین موسسات و تعاونی هایی که اساسنامه و یا صورتجلسه دارند.
کارفرما چه وظایفی دارد ؟
روابطی که مابین کارفرما و پیمانکار وجود دارد، به طور خاص در قانون کار تعریف و مشخص شده است و به موجب آن، کارفرما در برابر افرادی که برای او فعالیت می کنند، وظیفه هایی دارد. این قانون به منظور حمایت از حقوق کارمندان و یا کارگران تدوین شده است.
اما بعضی از مهم ترین وظایف و تعهدات کارفرما طبق قانون کار بدین صورت است:
۱- برگزیدن نوع قرارداد متناسب با شرایط و انعقاد آن با در نظر گرفتن شرایط
قرارداد کار به سه نوع تقسیم بندی می شود:
الف) قراداد کار با مدت موقت: شامل کار ها و فعالیت هایی می شود که مستمر و ادامه دار نیست.
ب) قرداد کار غیر موقت: شامل فعالیت هایی می شود که طبیعتی ادامه دار دارد.
ج) قراداد کار برای انجام امور معین: قراردادی است که برای انجام کاری معین انجام می گیرد.
۲- انجام دادن تعهداتی که در قرار داد کار درج شده است
کارفرما این وظیفه را دارد شرایطی که در قرارداد بر اساس قانونِ کار تنظیم و درج شده است و یا مزایای بیشتری که برای کارگر در نظر گرفته و هر دو طرف بر آن توافق دارند را رعایت کند.
۳- رعایت کردن تکالیف دیگری که در فصل دوم قانون کار آمده
این تکالیف عبارت است از برگشتن کارگر بعد از رفع حالت تعلیق قرارداد کار، پرداخت کردن مزایای درج شده به هنگام پایان کار در خصوص قرارداد کار از نوع انجام کار معین و همچنین مدت موقت، در زمان اخراج موجه کارگر سنواتش را پرداخت کند، برگرداندن کارگر به کار و و اینکه از زمان اخراج تا زمان بازگشت به کار حق مزدش را پرداخت کند.
۴- رعایت مقرارت مربوط به شرایط کار
به جهت حمایت کردن از کارگر، قانون گذار شرایط قرارداد کار را تعیین کرده است که این موارد را در بر می گیرد:
– تعیین حداقل دستمزد در هر سال
– طبقه بندی کردن مشاغل
– مشخص کردن حداکثر ساعتهای قانونی کار
– اضافه کاری و حمایتهایی که به آن مربوط است
– معین کردن کارهایی که سخت و زیان آور است
– تعیین تعطیلی هفتگی
– مشخص کردن ویژگیهای شرایط کار خانم ها
– منع کردن به کار گرفتن افرادی که کمتر از ۱۵ سال سن دارند
۵- رعایت کردن مقرراتی که به ایمنی و بهداشت کار مربوط است
اینکه محیط و محل کار بهداشتی و ایمنی باشد محیط کار و حفاظت از سلامتی کارگران ضمانت شود، دارای اهمیت زیادی است.
۶- بیمه کردن کارگرانی که برای کارفرما کار می کنند
وکیل حقوقی در توضیح این مورد می گوید: بر اساس حکم قانون تأمین اجتماعی و همچنین قانون کار، کارفرمایانی که تحت شمول قانون کار هستند، این وظیفه را دارند که به موجب قانون تأمین اجتماعی کارگران واحد خود را ببمه کنند؛ و اگر کارفرمایی از این وظیفه یعنی بیمه کردن کارگرانش خودداری کند، هم باید تمامی حقوقی که به کارگر تعلق دارد را پرداخت کند، هم امکان دارد بر حسب شرایط و امکانات، معادل ۲ تا ۱۰ برابر حق بیمه مربوطه محکوم به جریمهی نقدی محکوم بشود.
۷- تعهداتی که کارفرما در مقابل کارگران کارآموز دارد:
به موجب قواعد قانون کار دردوره کارآموزی نیز رابطهی استخدامی وجود دارد و این مدت کارآموزی جزءِ سابقه کاری کارگر محسوب خواهد شد. به علاوه در این مدت زمان کارآموزی، مزد کارگر نباید از مزد ثابت یا مزد مبنا کمتر باشد. و مزایای غیر نقدی، کمک ها و همچنین فوق العاده هایی که به منظور جبران کردن هزینه ی زندگی و مسئولیت های کارگر پرداخت می شود باید در دورهی کارآموزی، به کارآموز هم پرداخت شود.
۸- انجام دادن تکالیفی که به ارائه ی خدمات رفاهی مربوط است:
در فصل هشتم قانون کار یکسری تکالیفی برای کارفرما مقرر شده است از جمله: همکاری با تعاونی های مسکن، ساختن خانه های سازمانی، احداث محلی که برای اقامه نماز مناسب باشد، تهیه کردن غذا برای کارگران، ورزش دادن به کارگران، تهیه سرویس برای ایاب و ذهاب اگر کارگاه دور باشد و…. باید توجه داشت که عدم انجام بعضی از این تکالیف دارای مجازات است.
9– تسلیم کردن گواهی انجام کار به کارگر
با وجود این که این گواهی به درخواست کارگر تسلیم می شود، ولی یک تعهد قانونی است که بر عهده ی کارفرما قرار دارد. در نتیجه یک کارفرما وظیفه دارد بعد از آنکه قرارداد کار یه پایان رسید به درخواست کارگر، گواهی انجام کار که مدت، تاریخ آغاز و پایان، و نوع کار در آن قید شده است را به او تسلیم کند. که البته در خصوص این وظیفه ضمانت اجرایی در قانون کار برای عدم انجام آن، مقرر نشده است.
۱۰- رعایت کردن حق آزادی شغل و مجبور نکردن افراد به انجام کاری معین و منع سوءاستفاده از کار دیگری
این امر در اصل ۲۸ قانون اساسی نیز آمده است. به موجب قانون کار نیز کار اجباری به هر صورتی ممنوع است و کسی که از این قاعده سرپیچی کند هم باید دستمزد واقعی کاری که کارگر مجبورا انجام داده است را پرداخت کند و هم خسارتی که به او وارد شده است را جبران کند.
این ۱۰ موردی که بیان شد ، حداقل مسئولیت کارفرما در برابر کارمندان است و لازم الاجرا خواهد بود. و در صورت سرپیچی و تخلف از انجام و رعایت آن، با آن شخص برخورد قانونی خواهد شد.
کارفرما چه اختیاراتی دارد؟
کارفرما باید دارای این قدرت و اختیار باشد که تمامی کارها و فعالیت های صورت گرفته بوسیله کارگران را بررسی کند و برای عملکرد آنها استاندارد تعیین کند. کارفرما لازم است این قدرت را به صورت منطقی و با حسن نیت انجام دهد و براساس قانون باشد.
اما مهم ترین اختیارات کارفرما به شرح زیر است:
۱- تصمیم گیری در مورد مبلغ پیش پرداخت : کارفرما این امکان را دارد که با مبلغ پیش پرداخت موافقت یا مخالفت کند و هزینه ای را به منظور شروع کار در نظر بگیرد.
۲- اختیار برای ایجاد تغییر در زمان بندی پروژه : کارفرما می تواند در هر موقعی از پیشرفت پروژه، زمان انجام آن را تغییر دهد.
۳- ابلاغ کردن فعالیت های جدید : کافرما مختار است هر نوع قرارداد یا کار جدیدی را در هر مرحله، به پروژه کار وارد کند.
۴- پایان دادن کار : کارفرما امکان پایان دادن به قرارداد در زمان دلخواهش و یا کنسل کردن پروژه را دارد.
۵-فسخ قرارداد نیروهایی که در پروژه مشغول اند : کارفرما ممکن است اگر مشاهده کند کارگران یا نیروهای مشغول، تأخیر یا کم کاری می کنند، قراردادشان را فسخ کند.
۶- معلق کردن کار : کارفرما اختیار تعلیق کار را بطور موقت و حداکثر تا ۳ ماه دارد.
۷- پایان دادن به قرارداد پیمان : کارفرما می تواند قبل از آنکه کار به پایان برسد، به هر علتی بی آنکه پیمان کار مرتکب تقصیری شده باشد، قرارداد خود را پایان دهد.
۸- فسخ کردن قرارداد پیمان : در صورت حادث شدن یکی از موارد زیر کارفرما می تواند قرارداد پیمان کاری را فسخ کند:
• پیمان کار تاخیر های ناموجه بکند.
• کارگاه را بی کسب اجازه از سوی کارفرما و بی جهت رها کرده یا تعطیل کند برای مدتی بیش از ۱۵ روز
• ناتوانی پیمان کار از لحاظ مالی یا فنی به جهت انجام دادن کار مطابق برنامه.